Wijnboer aan het woord: Almuerzo

‘Waar blijf je?’ Ik staar naar de telefoon. Het is half tien ’s ochtends en ik dacht uitgenodigd te zijn voor een lunch. Maar in Casas del Rey heeft het leven een ander ritme. Om vijf uur vanmorgen gromden de trekkers al door de straat en nu is het tijd voor de almuerzo. Goed, een feestelijke versie. Met walmende sardines en groenten op de grill, met abrikozen, brood, koekjes en koffie. En met wijn. Of ik de Robusta mee wou brengen, onze beste rode, stoer, vol, krachtig. Dat kleurt zo’n ochtend, kan ik je vertellen. Adrian en Noé en diens ouders en een stel wijncollega’s en ik, we zaten allemaal onder de pergola van druivenblad. Pratend. Lachend. Opeens was het twaalf uur en bloedheet. Tijd voor een siësta. Zo is het Spaanse ritme: spanning en ontspanning zorgen voor balans. Net als in onze wijn.