Zo maak je indruk op je volgende feestje

Alle ogen zijn op je gericht. Je voelt dat elke zenuwtrek wordt waargenomen door je tafelgenoten. Want dit is het moment dat er van jou, als Bon Vivant, wordt verwacht dat je iets groots en meeslepends gaat zeggen over de wijn op tafel. Tot nu toe was iedereen namelijk altijd blij verrast als jij weer een mooie fles wijn meebracht van jouw persoonlijke Spaanse wijnboer naar een gezellige avond. Nu voor de verandering een keer deftig wordt getafeld werd jij natuurlijk direct gebombardeerd tot wijnkenner. Dus je neus in het glas. Jij moet ruiken, proeven en keuren voor het hele gezelschap. Slik.

Lekker volstaat
Dit lijkt allemaal heel spannend. En je denkt misschien dat er nu van je wordt verwacht dat je mooie dingen zegt over de kerkramen, mineralen, zuiverheid of aardse tonen in de wijn. Maar je hoeft op dit moment echt geen indruk te maken op het gezelschap met enig vakjargon. Welnee. "Lekker" volstaat. Want het belangrijkst is om uit te sluiten of er sprake is van ‘kurk’. En neen, een klein brokje kurk dansend in je glas heeft daar niets mee te maken. Gewoon eruit vissen en genieten van de wijn.

2,4,6-trichlooranisol
Het hele ceremonieel is ontstaan doordat in het verleden zo’n 15% van de flessen wijn werd geruïneerd door het bijzondere stofje TCA (2,4,6-trichlooranisol). Met als gevolg dat de wijn meurt naar natte hond, beschimmelde kerkboeken, muffe sokken en ook nog eens brandt in de keel. Kurk, noemt men dat. Geheel onterecht overigens. Want hoewel kurk direct werd aangewezen als de boosdoener, blijkt het toch uit een heel andere hoek te komen.

Chloorfenolen
TCA wordt gevormd door een samenspel tussen bacteriën of schimmels en chloorfenolen. Dat kan afkomstig zijn van de chloorverbindingen die traditioneel gebruikt werden als ontsmettingsmiddelen bij de productie van flessenkurken. Maar let wel, ook op andere plekken in de wijnmakerij. Dus ook flesjes met een schroefdop of kunststof kurk konden besmet raken met TCA, omdat er ergens in het proces door het gebruik van chloor de chloorfenolen vrij spel kregen. Toen men hier achter was is sinds 1996 chloor verboden binnen de wijnmakerij. Maar kurk bleef de boosdoener.

Je ruikt het wel, TCA is het niet
Er is iets geinigs met dat TCA. Er is namelijk een extreem lage concentratie nodig om de boel te verstieren. Je ruikt het al bij een concentratie van vijf deeltjes per biljoen, dat is 0,00000000005 procent. Maar TCA smaakt of ruikt helemaal nergens naar. Eerst dacht men nog dat TCA de smaakreceptoren stimuleert die normaal gesproken op onappetijtelijke stofjes reageren. Als reactie op de TCA wordt er dus een signaal van een vunzige smaak doorgegeven, zonder dat deze er is. Maar uit Japans onderzoek bleek juist dat TCA de smaak wegneemt. Het blokkeert juist de receptorcellen en er wordt geen signaal meer doorgegeven. Waar vervolgens de perceptie van muffe lucht vandaan komt is volkomen onduidelijk.

Elke fles met kurk
Dat is de crux. Moeder natuur geeft niet zomaar haar geheimen bloot. Het mysterie waar TCA vandaan komt is gelukkig wel gekraakt. Alleen door een hoogwaardig productieproces kunnen we uitsluiten dat die vervelende besmetting de pret bederft. Door gebruik te maken van moderne technologie kunnen wij bij Neleman zelfs de garantie afgeven dat een fles nooit ‘kurk’ zal hebben. Wij voorzien namelijk elke fles van de moderne NDtech kurk. Waarbij elke kurk wordt getest op de gevreesde TCA. En als het door die strenge controle is krijgt het een uniek nummer. Een lot uit de loterij. Dus elke fles met kurk is bij Neleman kurk-vrij. (Snap je ‘m nog?)